Bez wymówek, aktywność czas zacząć...

Witajcie,
Końcówka stycznia zazwyczaj kojarzy mi się z wygasaniem postanowień noworocznych, jakie często mamy w zwyczaju robić wraz z końcówką starego roku. Dlatego też ja najczęściej ich nie robię, bo zwyczajnie zmienia się tylko data i bez prawdziwych chęci i samodyscypliny nie da się wprowadzać zmian. Wielokrotnie poruszałam istotę wysiłku fizycznego w terapii cukrzycowej. Przyznajcie się, ilu z Was pod koniec roku miało postanowienie, że od nowego roku zacznie regularnie ćwiczyć? Pewnie wielu. Z początkiem roku był zapał, energia, a teraz jakby idzie coraz gorzej? Doskonale widać to na siłowni. Miałam podobnie, aż w końcu pewnego czerwcowego dnia rozpoczęłam swoją przygodę ze sportem i trwa ona do dzisiaj. W dzisiejszym artykule o aktywności fizycznej, która w życiu cukrzyka jest bardzo ważna oraz daje o wiele lepsze korzyści niż u osób zdrowych…


Dobrze dobrana farmakoterapia (leki, insulina), odżywianie i aktywność fizyczna, w takiej kolejności brzmiały zalecenia lekarskie na wyrównanie cukrzycy. Nie upłynęło dużo czasu i to regularnie podejmowana aktywność fizyczna jest wyznacznikiem dobrze wyrównanej cukrzycy. Aktywność fizyczna, która przyczynia się do wielu korzyści, jakie zachodzą w organizmie diabetyka. Mimo, że do farmakoterapii, zmiany stylu odżywiania jesteśmy w stanie się przekonać, to wciąż największy problem mamy z aktywnością fizyczną.

Przypominam sobie moje zajęcia z pacjentami na oddziale diabetologicznym, gdy na pytanie dlaczego nie podejmujecie regularnego wysiłku fizycznego padało, bo po pracy jestem zmęczona/y, bo w pracy dostaję taki wycisk, że się nie chce już, bo w pracy się wystarczająco naszarpię fizycznie… Tych kontrargumentów było sporo. O ile kiedyś nie wiedziałam o czym do mnie się mówi, o tyle dzisiaj doskonale wiem, co to znaczy ciężka praca fizyczna, z taka różnicą, że mimo tego cały czas rozwijam swoją pasję. Zmodyfikowaną oczywiście, ale jednak jest tak, że jeśli się chce, szuka się sposobu, a nie powodu…

Dlaczego aktywność fizyczna jest tak ważna w życiu diabetyka?
Dlatego, że pozytywnych efektów jest wiele, a wśród nich:
- wzmacnia się serce, polepsza przepływ krwi w naczyniach w całym organizmie,
- zwiększa się szanse na normalizację ciśnienia tętniczego krwi w ciągu doby,
- zmniejsza się stężenie cholesterolu LDL (złego), zwiększa HDL(dobrego),
- zwiększa się siłę mięśni, zręczność i sprawność ruchową,
- poprawia się jakość kości, zmniejsza się ryzyko osteoporozy,
- poprawia się sprawność układu oddechowego,
- zmniejsza się ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. U mnie 18% tkanki tłuszczowej, 45% mięśni. Cały czas na uwadze mam fakt, że u kobiet tkanka tłuszczowa nie powinna schodzić poniżej 18%, gdyż zaczynają pojawiać się zaburzenia miesiączkowania. U mężczyzn tolerancja jest większa,
- łatwiejsze staje się odchudzanie i utrzymanie należytej masy ciała,
- poprawia się wykorzystanie glukozy przez komórki,
- poprawia się skuteczność działania insuliny w organizmie. Insulinooporność to jeden z poważniejszych problemów cukrzyka, zwłaszcza z długim wywiadem,
- poprawia się samopoczucie fizyczne i psychiczne. Na depresję cukrzycy zapadają 3- krotnie częściej, niż jest to w przypadku osób zdrowych,
- minimalizuje się ryzyko wystąpienia późnych, przewlekłych powikłań cukrzycowych,

Kolejne pytanie jakie się nasuwa w przypadku aktywności fizycznej cukrzyka brzmi, czy każda aktywność fizyczna jest dla mnie? Oczywiście, że do tej kwestii należy podjeść indywidualnie i mierzyć siły na zamiary, nie odwrotnie. Na pewno każdy jeżeli chce, znajdzie dla siebie dyscyplinę, która będzie dla niego zdrowa, bezpieczna i przede wszystkim oprócz wysiłku dostarczy dobrej zabawy. Aktywność fizyczną należy rozdzielić na dwie kategorie:
- Aktywność fizyczną tlenową, czyli taką, która jest najbardziej zalecana cukrzykom. Prosta charakterystyka? Jest to aktywność, podczas wykonywania której, jesteśmy w stanie swobodnie mówić. Taki rodzaj wysiłku powoduje, że komórki chłoną glukozę jak gąbka, przyczyniając się do spadku poziomu cukru we krwi. 

Co to za aktywności? Należą do nich: spacer, szybki marsz, nordic walking, jazda na rowerze, pływanie, aerobik w wodzie, taniec, narciarstwo biegowe itd. 

Natomiast aktywność fizyczna beztlenowa, to taka aktywność, podczas której nasza glukoza wcale się nie obniża, a wzrasta. Podczas wysiłku fizycznego beztlenowego paliwem jest glukoza specjalnie w tym celu uwalniania z mięśni i wątroby. Podczas treningu beztlenowego zazwyczaj mamy bardzo wysokie tętno. Do tego typu sportów zaliczamy np. podnoszenie ciężarów, wspinaczkę na ściance.
Początki zawsze bywają trudne. Przypomnij sobie ile razy w życiu podejmowałeś już inny rodzaj wysiłku, który później doprowadzał Ciebie do upragnionego sukcesu? Na początku będziesz musiał się zmusić, pokonać mnóstwo przeciwników, pokus, zwalczyć swoje lenistwo, a później nie będą one Cię wcale dotyczyć, po prostu stanie się to dobrym nawykiem, który wykonasz dla siebie i swojego zdrowia. Z czasem zechcesz jeszcze więcej i może poszukasz sobie jakiś zawodów, gdzie będziesz ponad to, co na tu i teraz jest dla Ciebie ograniczeniem… Trzymajcie się ciepło :)

Komentarze

  1. Bardzo dobry i ważny wpis. Zgadzam się ze wszystkim, co w nim napisane i z pewnością będę polecać go moim Pacjentom :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuje Bardzo😊Pozdrawiam😊

    OdpowiedzUsuń
  3. W 100% się zgadzam. Od 23 lat choruje - typ I, narazie bez większych powikłań. Jestem matką dwóch wspaniałych i najważniejsze, że zdrowych chłopców. Ćwiczę regularnie 4 razy w tygodniu, pole dance, crossfit, siłownia. Ja się wyciągnęłam i chciałabym więcej :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Super👌Dziękuje za podzielenie się swoim doświadczeniami i sportowymi sukcesami👏👏Pani Aniu zycze samych Sukcesow👍

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty